Hoofdstuk 7
De statige verschijning van Katerina Rigas verscheen weer op het hoofdkantoor van haar zoon. Met een hooghartige blik liep ze het kantoor in. ‘Wat hoorde ik van Cynthia? Wil jij stoppen met het jaarlijkse gala?’ vroeg ze op autoritaire toon.
Stavros zuchtte, ‘Dat is niet hoe ik het heb gezegd. Ik wil dat gala niet meer organiseren, doe jij het maar.’
‘Stavros!’ berispte zijn moeder hem, ‘Dat gala is een nalatenschap van je vader!
‘Dat weet ik moeder, maar ik heb er geen zin meer in.’
Katerina zuchtte geërgerd, ‘Wat is er toch met jou? Eerst word je contant gefotografeerd met verschillende vrouwen, daarna ben je gesignaleerd met Monica LaPointe. Vervolgens ben je sinds je verjaardag vorige maand nergens meer aanwezig geweest.’
‘Ik had tijd voor mezelf nodig,’ zei Stavros stijfjes.
‘Mijn zoon,’ begon zijn moeder, ‘Vertel mij de waarheid. Heeft het met dat meisje te maken?’
‘Welk meisje?’
‘Hou je niet van de domme. Die jonge beeldschone vrouw waar je van ondersteboven was,’ ze keek hem liefdevol aan, ‘Nou?’
Hij zweeg, maar glimlachte.
‘Jullie waren een mooi paar en de aantrekking was overduidelijk,’ vertelde zijn moeder, ‘Daarnaast moet ik zeggen dat ze een goede partij is voor je.’
Hij trok een wenkbrauw op, ‘Wat bedoel je?’
‘Lieverd, denk je werkelijk dat ik niet weet wat er zich in je suite heeft afgespeeld? Ik heb Rick gevraagd achter haar naam te komen. Jasmine Veldenhof komt uit een zeer goede familie, haar grootvader heeft een beroemde warenhuisketen opgericht. Je zou daar eens wat mee moeten doen,’ ze knipoogde.
‘Moeder, Jazz wil me niet meer zien,’ met enige tegenzin vertelde hij wat er was voorgevallen tussen hem en Mikkos. Hij vertelde haar over het weerzien met Jazz en hun avond op het strandje en hun terugkeer op de haven.
‘Mikkos is altijd al ziekelijk jaloers op je geweest,’ zei Katerina afkeurend, ‘Hij is natuurlijk maar twee maanden jonger dan jij bent en heeft niet dezelfde kansen gehad. Qua uiterlijk, intelligentie en charme ligt hij ver achter jou.’
‘Ik heb hem uit de familie gezet,’ zei Stavros met een kille ondertoon, ‘Ik wil hem nooit meer onder ogen komen.’
Ze glimlachte trots, ‘Hier zie ik een zoon van zijn vader. Alexandre zou dit gedrag ook niet hebben getolereerd.’
Er werd gezwegen, Stavros begroef zijn gezicht in zijn handen en zuchtte, ‘Wat moet ik doen? Ik heb twee nachten met haar doorgebracht en toch weet ik dat ik haar de rest van mijn leven nodig heb.’
‘Lieverd,’ begon zijn moeder, ‘Je vader en ik zijn een maand na onze eerste ontmoeting met elkaar getrouwd. Ik wist vanaf het eerste moment dat ik hem zag al dat ik van hem hield, ondanks dat hij negentien jaar ouder was dan ik. Ik heb er nooit, geen seconde, spijt van gehad. Als jij van dat meisje houdt, zorg dan dat ze het weet. Je bent een Rigas jongen en ondanks dat je op mij lijkt, je hebt het hart en de charme van je vader. Vertel het haar.’
Nadat zijn moeder was vertrokken liet Stavros zijn vriend Christopher Wright langskomen. ‘Wat kan ik voor je doen Stavros?’ vroeg Chris, terwijl hij tegenover hem plaatsnam.
Stavros vouwde zijn handen ineen, ‘Ik wil dat je ervoor zorgt dat Mikkos Rigas op elke zwarte lijst komt die er is… ik wil dat hij in heel Europa niet meer aan het werk komt.’
‘Is dat niet een beetje voorbarig?’
‘Nee,’ antwoordde hij dreigend, ‘Ik wil hem niet meer zien. Zorg ervoor dat hij een baan krijgt aangeboden in Azië en dat hij die aanneemt.’
Chris fronste zijn elegante wenkbrauwen, ‘Wat is er aan de hand Stavros? Wat heeft Mikkos gedaan.’
Kort legde zijn vriend uit wat er tussen hen was voorgevallen, ‘Ik ben Jazz door hem kwijt geraakt. Ik heb nooit de bedoeling gehad om mijn regel van drie bij haar te gebruiken. Ze was anders.’
‘Ik dacht dat het meer was dan een one night stand,’ glimlachte Chris, ‘Ik kwam haar tegen in de lobby van het hotel, nadat jullie waren vertrokken. Ze vroeg naar jou, maar ik mocht je niets vertellen.’
‘Waarom niet?’ vroeg hij verbaasd.
‘Dat lijkt me logisch, volgens mij is dat Hollandse vrouwtje spontaan verliefd op je geworden. Vraag me niet waarom, je bent nogal een zak.’
Stavros hoorde hem niet, hij wist alleen dat hij Jazz moest veroveren. Hij moest haar zien en herinnerde de woorden van zijn moeder. ‘Nadat jij het probleem Mikkos hebt opgelost,’ begon hij, ‘Wil ik dat je contact opneemt met het warenhuis van de familie Veldenhof.’
Haar vader had haar medegedeeld dat ze een exclusief merk hadden bemachtigd voor hun keten. ‘Wij gaan een groot deel van zijn assortiment verkopen, het is voor het eerst dat hij in Nederland neerstrijkt met zijn producten. Hij heeft ons uitgenodigd voor een exclusieve party in Parijs!’
‘We kunnen naar een modeshow gaan,’ verzuchtte haar moeder blij.
Haar broer en schoonzusje reageerden onmiddellijk enthousiast, maar Jazz keek hem ongeïnteresseerd aan. ‘Moet ik ook mee?’ vroeg ze.
‘Ja!’ zei haar vader meteen, ‘Het zal goed voor je zijn en je gedachten verzetten. Je bent sinds je vakantie niet bepaald te genieten en ik ga er vanuit dat het de komende weken niet beter wordt.’
En zo stond ze in november in Parijs, zich voorbereidend op een feest waar ze totaal geen zin in had. Ze miste Fay, die op het moment in New York zat voor een opdracht. Als Fay erbij was geweest dan had ze zich tenminste kunnen vermaken en Fay had haar ongetwijfeld afgeleid van haar gedachten over Stavros.
De afgelopen paar weken had ze zijn naam gegoogeld en was meteen op recente artikelen gestuit over zijn nieuwe veroveringen. Fay had haar verboden om nog langer die artikelen te lezen, omdat ze er alleen maar droevig van werd.
Ze snapte niet hoe het mogelijk was dat ze nog meer verdriet had van een mislukte affaire met Stavros dan van haar drie jarige relatie met Luuk. Misschien was het dat ze onbewust een toekomst met hem had gezien?
Het besloten feest werd in het hotel gegeven waarin ze verbleven en Jazz overwoog om te zeggen dat ze liever met hoofdpijn op bed lag, maar haar vader dreigde haar letterlijk naar de zaal te sleuren.
‘Wie is die man eigenlijk die dit organiseert?’ vroeg ze stekelig toen ze de zaal inliepen.
‘Hij is nog een jongeman, net dertig geworden,’ vertelde haar vader, ‘Knap om te zien ook, hij levert zijn producten in Turkije, Frankrijk, Spanje, Engeland en Griekenland natuurlijk. Hij is Grieks.’
Ze kreeg een raar gevoel in haar maag en ergens wist ze dat het geen toeval kon zijn. En inderdaad, ze hoefde zijn naam niet te weten, want hij stond midden in de zaal in gezelschap van zijn moeder en Christopher Wright.
‘Stavros Rigas,’ besloot haar vader tevreden, ‘Hij is één van de rijkste mannen van Europa en zijn producten staan enorm goed aangeschreven. Dat wij de exclusieve Rigas olijfolie en Rigas wijn mogen verkopen is echt een goede deal.’
Jazz luisterde niet naar hem. Stavros was hier, hij was hier!
Wekenlang had ze aan iets anders kunnen denken dan aan hem en nu stond hij hier… had hij dit allemaal geregeld zo dat hij haar weer kon zien? Ze voelde zich misselijk worden en keerde zich weer om.
Ze hoorde haar vader haar naam roepen terwijl ze richting de lobby liep. Ze kon het niet, ze kon niet in zijn buurt zijn. Hoe durfde hij haar dit aan te doen!
‘Jasmine?’
Ze bleef stijf staan en draaide zich niet om, ‘Wat doe jij hier?’ vroeg ze.
‘Ik moest je zien,’ antwoordde hij en ze voelde hoe hij achter kwam staan. Hij legde zijn hand op haar schouder, ‘Jazz, wil je alsjeblieft naar me luisteren?’
‘Nee,’ zei ze hardvochtig, ‘Laat me alsjeblieft met rust Stavros.’
‘Dat kan ik niet. Ik heb het geprobeerd, maar ik kan het niet. Jij bent de enige aan wie ik kan denken, als zes maanden lang.’
‘Heb jij dit allemaal georganiseerd zodat je me weer kon zien?’
‘Ja, ik wist niet wat ik anders moest doen. Ik overwoog het eerst in Monte Carlo te doen.’
Ze kon een lachje niet onderdrukken, ‘Hotel de Paris.’
‘Inderdaad. Maar ik denk dat je dan niet was gekomen, je zou de hint onmiddellijk ontdekt hebben. Daarom besloot ik het in Parijs te doen,’ hij zuchtte diep, ‘Ik moest je gewoon zien. Ik verlang zo verschrikkelijk veel naar je, lieve Jasmine.’
Ze draaide zich naar hem toe en moest zich inhouden om hem niet om de hals te vliegen en zijn gezicht te overladen met kussen. ‘Waarom ik?’ vroeg ze zacht. Ze had die vraag eerder aan hem gesteld, maar ze kon het niet helpen. Als ze zichzelf vergeleek met zijn exen, dan was ze zo gewoontjes, zo normaal en toch was zij degene die hij wou.
‘Ik weet het niet zeker,’ zei hij zachtjes, bijna fluisterend, ‘Die middag dat je tegen mij aan botste en ik je in mijn armen hield, toen wist ik dat ik wou je hebben. Maar die nacht besefte ik dat ik je nodig had en dat ik je niet meer wou laten gaan.
Ik had nooit gedacht dat ik je weer terug zou zien, maar toen ik je tegenkwam op Samos werd het me duidelijk…. Jij bent het… jij bent de vrouw van wie ik hou en die ik de rest van mijn leven wil verwennen. De vrouw die de moeder van mijn kinderen moet worden. Jasmine. Ik denk dat ik je daarom onbewust ten huwelijk vroeg… ik ben ongelofelijk gek op je.’
Hij houdt van me! ging er door haar heen.
Maar wat voelde ze hem?
Ze was in Monaco al verliefd op hem geworden, dat wist ze en die gevoelens waren op Samos alleen maar verdubbeld. Maar kon ze echt houden van een man waar ze enkele hartstochtelijke momenten mee had beleefd? Ze was ook niet vergeten hoe agressief hij plotseling was geworden tegen zijn neef, ze was bang van hem geworden.
Hield ze van hem? Durfde ze hem haar hart te geven, deze knappe dominante Griekse man?
Ja! Je houdt van hem en hij van jou. Wees niet dom Jasmine Veldenhof, hij staat hier voor jou!
Ze kon het hem niet zeggen, de woorden bleven steken in haar hart… wat ze voelde kon ze niet verwoorden, bedacht ze, ze moest het hem laten zien.
Ze stapte naar voren, sloeg haar armen om zijn hals en drukte haar lippen stevig op de zijne. Vurig, gepassioneerd kuste ze hem met alles wat ze voelde. Ze voelde zijn armen om haar middel en hij drukte haar tegen zich aan, terwijl hij haar terug kuste.
‘Kan ik er vanuit gaan dat jij er ook zo over denkt?’ vroeg hij plagend toen ze eindelijk op adem kwamen.
Ze knikte langzaam, maar keek hem ernstig aan, ‘Ik moet iets weten. Als je al die tijd aan mij hebt gedacht, waarom nam je nog steeds al die vrouwen mee op je schip?’
‘Omdat ik op zoek naar was naar iemand die jou kon vervangen en dat, liefje, is onmogelijk.’
‘Je wou mij vervangen?’ vroeg ze gekwetst.
‘Ik was in de war. Jazz ik heb nog nooit zoveel gevoeld als voor jou! Ik werd er gewoon bang van, want ik heb mezelf nooit gezien als man die verliefd kan worden. Ik ben een verwend klein jongetje, ik dacht dat het me allemaal wel zou komen aanwaaien. En dat was ook zo, want jij liep recht in mijn armen.’
Ze sloot haar ogen, ‘Ik zag ook foto’s met je ex. Er stond bij dat jullie herenigd waren.’
‘Monika had geld van mij geleend en dat wou ik terug hebben,’ legde hij uit, ‘De paparazzi maakt daar hun eigen verhaal van. Jasmine, ik raad je aan om niet alles te geloven wat je leest.’
Ze zuchtte opgelucht en gaf toe, ‘Ik ben erg jaloers Stavros, ik wil er zeker van zijn dat ik je kan vertrouwen.’
Hij drukte haar stevig tegen zich aan en drukte zijn lippen tegen haar voorhoofd, ‘Glykia mou,’ mompelde hij, ‘Ik heb al deze moeite gedaan om je weer te zien, je denkt toch niet dat ik je ooit weer zal opgeven? Ik ben zelf ook snel jaloers Jazz, dus ik zou het fijn vinden als jij niet met andere mannen gaat flirten.’
‘Natuurlijk niet!’ zei ze verontwaardigd, ‘Zo ben ik niet.’
‘Gelukkig,’ zei hij zacht, ‘Want je komt niet van me af, Jasmine.’
Ze glimlachte, ‘Besef dat je ook niet meer van mij af komt Stavros,’ ze pakte zijn handen en legde op haar buik. Ze zag de verbazing in zijn ogen bij het voelen van de kleine zwelling. ‘Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen.
Hij zei niets en ze was bang dat hij woedend zou zijn. Ze wist het zelf al ruim een maand en ze had hem makkelijk op de hoogte kunnen brengen. Ze had alleen niet gedurfd, ook niet toen Fay had gedreigd het aan Rick te vertellen, die ongetwijfeld zijn neef op de hoogte zou brengen.
‘Het strandje,’ mompelde hij uiteindelijk en ze knikte bevestigend.
‘Ben je niet boos?’ vroeg ze voor de zekerheid.
‘Natuurlijk niet,’ riep hij uit en kuste haar enthousiast, ‘Jazz! Je maakt me de gelukkigste man ter wereld!’
Ze begon te huilen en hij veegde haar tranen weg, ‘Je komt niet meer van me af Stavros Rigas.’
‘Jij ook niet van mij,’ zei hij tevreden, ‘Ik hou van je.’
‘Ik ook van jou,’ en ze meende het, ‘Kom,’ zei ze zacht, ‘Ik verblijf in de duurste suite van dit hotel.’
Hij grinnikte, ‘Ik verblijf in de duurste suite.’
Ze grijnsde schalks, ‘Dat weet ik,’ knipoogde ze, ‘Je denkt toch niet dat ik weer terug ga naar mijn saaie hotelkamer?’
Moeiteloos tilde hij haar op, ‘Je gaat nergens meer heen.’ Hij liep met haar richting de lift, de rest van hun leven tegemoet.
De statige verschijning van Katerina Rigas verscheen weer op het hoofdkantoor van haar zoon. Met een hooghartige blik liep ze het kantoor in. ‘Wat hoorde ik van Cynthia? Wil jij stoppen met het jaarlijkse gala?’ vroeg ze op autoritaire toon.
Stavros zuchtte, ‘Dat is niet hoe ik het heb gezegd. Ik wil dat gala niet meer organiseren, doe jij het maar.’
‘Stavros!’ berispte zijn moeder hem, ‘Dat gala is een nalatenschap van je vader!
‘Dat weet ik moeder, maar ik heb er geen zin meer in.’
Katerina zuchtte geërgerd, ‘Wat is er toch met jou? Eerst word je contant gefotografeerd met verschillende vrouwen, daarna ben je gesignaleerd met Monica LaPointe. Vervolgens ben je sinds je verjaardag vorige maand nergens meer aanwezig geweest.’
‘Ik had tijd voor mezelf nodig,’ zei Stavros stijfjes.
‘Mijn zoon,’ begon zijn moeder, ‘Vertel mij de waarheid. Heeft het met dat meisje te maken?’
‘Welk meisje?’
‘Hou je niet van de domme. Die jonge beeldschone vrouw waar je van ondersteboven was,’ ze keek hem liefdevol aan, ‘Nou?’
Hij zweeg, maar glimlachte.
‘Jullie waren een mooi paar en de aantrekking was overduidelijk,’ vertelde zijn moeder, ‘Daarnaast moet ik zeggen dat ze een goede partij is voor je.’
Hij trok een wenkbrauw op, ‘Wat bedoel je?’
‘Lieverd, denk je werkelijk dat ik niet weet wat er zich in je suite heeft afgespeeld? Ik heb Rick gevraagd achter haar naam te komen. Jasmine Veldenhof komt uit een zeer goede familie, haar grootvader heeft een beroemde warenhuisketen opgericht. Je zou daar eens wat mee moeten doen,’ ze knipoogde.
‘Moeder, Jazz wil me niet meer zien,’ met enige tegenzin vertelde hij wat er was voorgevallen tussen hem en Mikkos. Hij vertelde haar over het weerzien met Jazz en hun avond op het strandje en hun terugkeer op de haven.
‘Mikkos is altijd al ziekelijk jaloers op je geweest,’ zei Katerina afkeurend, ‘Hij is natuurlijk maar twee maanden jonger dan jij bent en heeft niet dezelfde kansen gehad. Qua uiterlijk, intelligentie en charme ligt hij ver achter jou.’
‘Ik heb hem uit de familie gezet,’ zei Stavros met een kille ondertoon, ‘Ik wil hem nooit meer onder ogen komen.’
Ze glimlachte trots, ‘Hier zie ik een zoon van zijn vader. Alexandre zou dit gedrag ook niet hebben getolereerd.’
Er werd gezwegen, Stavros begroef zijn gezicht in zijn handen en zuchtte, ‘Wat moet ik doen? Ik heb twee nachten met haar doorgebracht en toch weet ik dat ik haar de rest van mijn leven nodig heb.’
‘Lieverd,’ begon zijn moeder, ‘Je vader en ik zijn een maand na onze eerste ontmoeting met elkaar getrouwd. Ik wist vanaf het eerste moment dat ik hem zag al dat ik van hem hield, ondanks dat hij negentien jaar ouder was dan ik. Ik heb er nooit, geen seconde, spijt van gehad. Als jij van dat meisje houdt, zorg dan dat ze het weet. Je bent een Rigas jongen en ondanks dat je op mij lijkt, je hebt het hart en de charme van je vader. Vertel het haar.’
Nadat zijn moeder was vertrokken liet Stavros zijn vriend Christopher Wright langskomen. ‘Wat kan ik voor je doen Stavros?’ vroeg Chris, terwijl hij tegenover hem plaatsnam.
Stavros vouwde zijn handen ineen, ‘Ik wil dat je ervoor zorgt dat Mikkos Rigas op elke zwarte lijst komt die er is… ik wil dat hij in heel Europa niet meer aan het werk komt.’
‘Is dat niet een beetje voorbarig?’
‘Nee,’ antwoordde hij dreigend, ‘Ik wil hem niet meer zien. Zorg ervoor dat hij een baan krijgt aangeboden in Azië en dat hij die aanneemt.’
Chris fronste zijn elegante wenkbrauwen, ‘Wat is er aan de hand Stavros? Wat heeft Mikkos gedaan.’
Kort legde zijn vriend uit wat er tussen hen was voorgevallen, ‘Ik ben Jazz door hem kwijt geraakt. Ik heb nooit de bedoeling gehad om mijn regel van drie bij haar te gebruiken. Ze was anders.’
‘Ik dacht dat het meer was dan een one night stand,’ glimlachte Chris, ‘Ik kwam haar tegen in de lobby van het hotel, nadat jullie waren vertrokken. Ze vroeg naar jou, maar ik mocht je niets vertellen.’
‘Waarom niet?’ vroeg hij verbaasd.
‘Dat lijkt me logisch, volgens mij is dat Hollandse vrouwtje spontaan verliefd op je geworden. Vraag me niet waarom, je bent nogal een zak.’
Stavros hoorde hem niet, hij wist alleen dat hij Jazz moest veroveren. Hij moest haar zien en herinnerde de woorden van zijn moeder. ‘Nadat jij het probleem Mikkos hebt opgelost,’ begon hij, ‘Wil ik dat je contact opneemt met het warenhuis van de familie Veldenhof.’
Haar vader had haar medegedeeld dat ze een exclusief merk hadden bemachtigd voor hun keten. ‘Wij gaan een groot deel van zijn assortiment verkopen, het is voor het eerst dat hij in Nederland neerstrijkt met zijn producten. Hij heeft ons uitgenodigd voor een exclusieve party in Parijs!’
‘We kunnen naar een modeshow gaan,’ verzuchtte haar moeder blij.
Haar broer en schoonzusje reageerden onmiddellijk enthousiast, maar Jazz keek hem ongeïnteresseerd aan. ‘Moet ik ook mee?’ vroeg ze.
‘Ja!’ zei haar vader meteen, ‘Het zal goed voor je zijn en je gedachten verzetten. Je bent sinds je vakantie niet bepaald te genieten en ik ga er vanuit dat het de komende weken niet beter wordt.’
En zo stond ze in november in Parijs, zich voorbereidend op een feest waar ze totaal geen zin in had. Ze miste Fay, die op het moment in New York zat voor een opdracht. Als Fay erbij was geweest dan had ze zich tenminste kunnen vermaken en Fay had haar ongetwijfeld afgeleid van haar gedachten over Stavros.
De afgelopen paar weken had ze zijn naam gegoogeld en was meteen op recente artikelen gestuit over zijn nieuwe veroveringen. Fay had haar verboden om nog langer die artikelen te lezen, omdat ze er alleen maar droevig van werd.
Ze snapte niet hoe het mogelijk was dat ze nog meer verdriet had van een mislukte affaire met Stavros dan van haar drie jarige relatie met Luuk. Misschien was het dat ze onbewust een toekomst met hem had gezien?
Het besloten feest werd in het hotel gegeven waarin ze verbleven en Jazz overwoog om te zeggen dat ze liever met hoofdpijn op bed lag, maar haar vader dreigde haar letterlijk naar de zaal te sleuren.
‘Wie is die man eigenlijk die dit organiseert?’ vroeg ze stekelig toen ze de zaal inliepen.
‘Hij is nog een jongeman, net dertig geworden,’ vertelde haar vader, ‘Knap om te zien ook, hij levert zijn producten in Turkije, Frankrijk, Spanje, Engeland en Griekenland natuurlijk. Hij is Grieks.’
Ze kreeg een raar gevoel in haar maag en ergens wist ze dat het geen toeval kon zijn. En inderdaad, ze hoefde zijn naam niet te weten, want hij stond midden in de zaal in gezelschap van zijn moeder en Christopher Wright.
‘Stavros Rigas,’ besloot haar vader tevreden, ‘Hij is één van de rijkste mannen van Europa en zijn producten staan enorm goed aangeschreven. Dat wij de exclusieve Rigas olijfolie en Rigas wijn mogen verkopen is echt een goede deal.’
Jazz luisterde niet naar hem. Stavros was hier, hij was hier!
Wekenlang had ze aan iets anders kunnen denken dan aan hem en nu stond hij hier… had hij dit allemaal geregeld zo dat hij haar weer kon zien? Ze voelde zich misselijk worden en keerde zich weer om.
Ze hoorde haar vader haar naam roepen terwijl ze richting de lobby liep. Ze kon het niet, ze kon niet in zijn buurt zijn. Hoe durfde hij haar dit aan te doen!
‘Jasmine?’
Ze bleef stijf staan en draaide zich niet om, ‘Wat doe jij hier?’ vroeg ze.
‘Ik moest je zien,’ antwoordde hij en ze voelde hoe hij achter kwam staan. Hij legde zijn hand op haar schouder, ‘Jazz, wil je alsjeblieft naar me luisteren?’
‘Nee,’ zei ze hardvochtig, ‘Laat me alsjeblieft met rust Stavros.’
‘Dat kan ik niet. Ik heb het geprobeerd, maar ik kan het niet. Jij bent de enige aan wie ik kan denken, als zes maanden lang.’
‘Heb jij dit allemaal georganiseerd zodat je me weer kon zien?’
‘Ja, ik wist niet wat ik anders moest doen. Ik overwoog het eerst in Monte Carlo te doen.’
Ze kon een lachje niet onderdrukken, ‘Hotel de Paris.’
‘Inderdaad. Maar ik denk dat je dan niet was gekomen, je zou de hint onmiddellijk ontdekt hebben. Daarom besloot ik het in Parijs te doen,’ hij zuchtte diep, ‘Ik moest je gewoon zien. Ik verlang zo verschrikkelijk veel naar je, lieve Jasmine.’
Ze draaide zich naar hem toe en moest zich inhouden om hem niet om de hals te vliegen en zijn gezicht te overladen met kussen. ‘Waarom ik?’ vroeg ze zacht. Ze had die vraag eerder aan hem gesteld, maar ze kon het niet helpen. Als ze zichzelf vergeleek met zijn exen, dan was ze zo gewoontjes, zo normaal en toch was zij degene die hij wou.
‘Ik weet het niet zeker,’ zei hij zachtjes, bijna fluisterend, ‘Die middag dat je tegen mij aan botste en ik je in mijn armen hield, toen wist ik dat ik wou je hebben. Maar die nacht besefte ik dat ik je nodig had en dat ik je niet meer wou laten gaan.
Ik had nooit gedacht dat ik je weer terug zou zien, maar toen ik je tegenkwam op Samos werd het me duidelijk…. Jij bent het… jij bent de vrouw van wie ik hou en die ik de rest van mijn leven wil verwennen. De vrouw die de moeder van mijn kinderen moet worden. Jasmine. Ik denk dat ik je daarom onbewust ten huwelijk vroeg… ik ben ongelofelijk gek op je.’
Hij houdt van me! ging er door haar heen.
Maar wat voelde ze hem?
Ze was in Monaco al verliefd op hem geworden, dat wist ze en die gevoelens waren op Samos alleen maar verdubbeld. Maar kon ze echt houden van een man waar ze enkele hartstochtelijke momenten mee had beleefd? Ze was ook niet vergeten hoe agressief hij plotseling was geworden tegen zijn neef, ze was bang van hem geworden.
Hield ze van hem? Durfde ze hem haar hart te geven, deze knappe dominante Griekse man?
Ja! Je houdt van hem en hij van jou. Wees niet dom Jasmine Veldenhof, hij staat hier voor jou!
Ze kon het hem niet zeggen, de woorden bleven steken in haar hart… wat ze voelde kon ze niet verwoorden, bedacht ze, ze moest het hem laten zien.
Ze stapte naar voren, sloeg haar armen om zijn hals en drukte haar lippen stevig op de zijne. Vurig, gepassioneerd kuste ze hem met alles wat ze voelde. Ze voelde zijn armen om haar middel en hij drukte haar tegen zich aan, terwijl hij haar terug kuste.
‘Kan ik er vanuit gaan dat jij er ook zo over denkt?’ vroeg hij plagend toen ze eindelijk op adem kwamen.
Ze knikte langzaam, maar keek hem ernstig aan, ‘Ik moet iets weten. Als je al die tijd aan mij hebt gedacht, waarom nam je nog steeds al die vrouwen mee op je schip?’
‘Omdat ik op zoek naar was naar iemand die jou kon vervangen en dat, liefje, is onmogelijk.’
‘Je wou mij vervangen?’ vroeg ze gekwetst.
‘Ik was in de war. Jazz ik heb nog nooit zoveel gevoeld als voor jou! Ik werd er gewoon bang van, want ik heb mezelf nooit gezien als man die verliefd kan worden. Ik ben een verwend klein jongetje, ik dacht dat het me allemaal wel zou komen aanwaaien. En dat was ook zo, want jij liep recht in mijn armen.’
Ze sloot haar ogen, ‘Ik zag ook foto’s met je ex. Er stond bij dat jullie herenigd waren.’
‘Monika had geld van mij geleend en dat wou ik terug hebben,’ legde hij uit, ‘De paparazzi maakt daar hun eigen verhaal van. Jasmine, ik raad je aan om niet alles te geloven wat je leest.’
Ze zuchtte opgelucht en gaf toe, ‘Ik ben erg jaloers Stavros, ik wil er zeker van zijn dat ik je kan vertrouwen.’
Hij drukte haar stevig tegen zich aan en drukte zijn lippen tegen haar voorhoofd, ‘Glykia mou,’ mompelde hij, ‘Ik heb al deze moeite gedaan om je weer te zien, je denkt toch niet dat ik je ooit weer zal opgeven? Ik ben zelf ook snel jaloers Jazz, dus ik zou het fijn vinden als jij niet met andere mannen gaat flirten.’
‘Natuurlijk niet!’ zei ze verontwaardigd, ‘Zo ben ik niet.’
‘Gelukkig,’ zei hij zacht, ‘Want je komt niet van me af, Jasmine.’
Ze glimlachte, ‘Besef dat je ook niet meer van mij af komt Stavros,’ ze pakte zijn handen en legde op haar buik. Ze zag de verbazing in zijn ogen bij het voelen van de kleine zwelling. ‘Ik wist niet hoe ik het je moest vertellen.
Hij zei niets en ze was bang dat hij woedend zou zijn. Ze wist het zelf al ruim een maand en ze had hem makkelijk op de hoogte kunnen brengen. Ze had alleen niet gedurfd, ook niet toen Fay had gedreigd het aan Rick te vertellen, die ongetwijfeld zijn neef op de hoogte zou brengen.
‘Het strandje,’ mompelde hij uiteindelijk en ze knikte bevestigend.
‘Ben je niet boos?’ vroeg ze voor de zekerheid.
‘Natuurlijk niet,’ riep hij uit en kuste haar enthousiast, ‘Jazz! Je maakt me de gelukkigste man ter wereld!’
Ze begon te huilen en hij veegde haar tranen weg, ‘Je komt niet meer van me af Stavros Rigas.’
‘Jij ook niet van mij,’ zei hij tevreden, ‘Ik hou van je.’
‘Ik ook van jou,’ en ze meende het, ‘Kom,’ zei ze zacht, ‘Ik verblijf in de duurste suite van dit hotel.’
Hij grinnikte, ‘Ik verblijf in de duurste suite.’
Ze grijnsde schalks, ‘Dat weet ik,’ knipoogde ze, ‘Je denkt toch niet dat ik weer terug ga naar mijn saaie hotelkamer?’
Moeiteloos tilde hij haar op, ‘Je gaat nergens meer heen.’ Hij liep met haar richting de lift, de rest van hun leven tegemoet.